Πληροφορίες για την υποτονία νηπίων.

Η υποτονία επηρεάζει τον έλεγχο στάσης ενός μωρού και την ανάπτυξη δεξιοτήτων. Ο θεραπευτικός προσδιορισμός θέσης και οι δραστηριότητες μπορούν να βοηθήσουν τα μωρά και τα μικρά παιδιά με χαμηλό τόνο μυών να αναπτύξουν την αδρή και λεπτή κινητικότητα και τις προφορικές δεξιότητες

Τι είναι υποτονία;
Ο όρος «υποτονία» χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κατάσταση του χαμηλού τόνου μυός που συνδέεται με διάφορες αναπτυξιακές ειδικές ανάγκες όπως Σύνδρομο Down, εύθραυστο σύνδρομο Χ και μερικούς τύπους εγκεφαλικών παραλύσεων. Μερικές φορές ο όρος χρησιμοποιείται μόνο ως διάγνωση όταν το παιδί εμφανίζει αναπτυξιακές καθυστερήσεις στις απαραίτητες δεξιότητες.. Εντούτοις, η υποτονία δεν είναι μια ιατρική διαταραχή αλλά μάλλον ένα σύμπτωμα που συνδέεται με τη μειωμένη δύναμη και τον έλεγχο στάσης του σώματος.



Τι είναι ο τόνος μυών;
Όλοι έχουμε τόνο μυών. Είναι το ποσό έντασης στους μυς μας. Τα μωρά με χαμηλό τόνο μυών εμφανίζονται να είναι πλαδαρά. Τα άκρα τους δεν φαίνεται να προσφέρουν αντίσταση όταν κινούνται. Η υποτονία επηρεάζει τον έλεγχο μυών κάνοντας δύσκολο για το :
Το τετράμηνο μωρό για να ανυψώσει το κεφάλι του ενώ βρίσκεται ξαπλωμένο πάνω στην κοιλιά του
Το εξάμηνο μωρό που κρατιέται στον αέρα όπως ένα αεροπλάνο να κρατήσει χέρια και πόδια τεντωμένα
Το επτά μηνών μωρό για να καθίσει ανεξάρτητα
Το οκτώ μηνών μωρό για να μπουσουλήσει

Μωρά με υποτονία χαρακτηριστικά έχουν δυσκολία στο να μάθουν να ρουφούν, να μασούν τα τρόφιμα και να μιλούν επειδή ο χαμηλός τόνος γύρω και μέσα στο στόμα τα αναγκάζει να καταβάλουν πολύ περισσότερη προσπάθεια σε αυτούς τους στόχους μηχανών και κουράζονται γρήγορα. Μπορεί επίσης να έχουν αδυναμία μυών, μειωμένη αίσθηση και φτωχό συντονισμό που επηρεάζουν στην προφορική ανάπτυξη δεξιοτήτων. Τα μωρά αναπτύσσουν τις δεξιότητες από το κεφάλι προς τα πόδια. Τα μάτια και ο λαιμός είναι τα πρώτα μέρη του σώματος που το μωρό μαθαίνει να ελέγχει και οι δυσκολίες με τη σταθεροποίηση του κεφαλιού προκειμένου να κοιτάξουν γύρω μπορούν να είναι ένα πρόωρο σημάδι της υποτονίας.

Το υποτονικό παιδί
Το παιδί με υποτονία πρέπει να ενθαρρυνθεί για να μπουσουλήσει ακόμα και αφού έχει μάθει να περπατά ή τρέχει. Το μπουσούλημα αναπτύσσει τη δύναμη, συντονισμός μεταξύ των δεξιών και αριστερών πλευρών του σώματος και προωθεί τις οπτικές δεξιότητες καθώς το παιδί προσπαθεί να κρατήσει το κεφάλι του επάνω ενάντια στο τράβηγμα της βαρύτητας και βλέπει τον κόσμο από μια διαφορετική προοπτική. Οι γονείς μπορούν να δημιουργήσουν ένα κατάλληλο περιβάλλον παιχνιδιού που παρακινούν το μπουσούλημα με την τοποθέτηση παιχνιδιών μέσα σε παιδικά τούνελ ή με μεγαλύτερα παιδιά που προσποιούνται το σκυλί ή τη γάτα. Τα μικρά παιδιά με υποτονία φαίνονται να κουράζονται γρήγορα, να ακουμπούν στους τοίχους, και συνήθως να γλιστρούν από τα καθίσματά τους. Προτιμήστε καρέκλες με μπράτσα ή αυτές που εφαρμόζουν εύκολα σε ένα τραπέζι. Σιγουρευτείτε ότι το ύψος της καρέκλας ρυθμίζεται έτσι ώστε το παιδί κάθεται με τα ισχία, τα γόνατα και τους αστραγάλους σε γωνία ενενήντα μοιρών με τα πόδια επίπεδα στο πάτωμα. Δραστηριότητες με γρήγορη κίνηση όπως το άλμα σε ένα μικρό τραμπολίνο και ταλάντευση και αναπήδηση πάνω σε μια φουσκωτή μπάλα θεραπείας βοηθούν το παιδί για να αυξήσει τον τόνο μυών. Τα παιχνίδια που περιλαμβάνουν την απορρόφηση ή το φύσηγμα όπως οι φυσαλίδες, οι σφυρίχτρες ή τα καλαμάκια και η κατανάλωση των τραγανών τροφίμων βοηθούν στο να αυξήσουν τον τόνο μυών γύρω από το στόμα και τα παιχνίδια που πιέζονται όπως τα μαλακά μπαλάκια βοηθούν στο να αυξήσουν τον τόνο μυών στα χέρια.